The party's over now !

Wegens chronische gezondheidsredenen, waar wij vanwege onze privacy niet verder op in willen gaan, is ons professionele allround zangduo "Swinging 2", na een ruim 30-jarige muzikale carrière, helaas genoodzaakt om per direct te stoppen met optreden. Uiteraard is dit niet alleen voor al onze (vaste) opdrachtgevers, maar zeker ook voor onszelf, een bittere pil en zal het de nodige tijd duren voordat we deze door hebben geslikt. Het is echter niet anders, dus daar zullen we ons bij neer moeten leggen. Ondanks de teleurstelling en het verdriet waar wij nu mee te maken hebben, zijn wij ook realistisch genoeg dat wij bijzonder dankbaar mogen zijn dat wij in die ruim 30 jaar van onze hobby ons werk hebben mogen maken. Er zijn héél veel muzikanten in Nederland maar wij hoorden bij de happy 1-2 % die er ook daadwerkelijk, de laatste 20 jaar fulltime, ons inkomen mee konden verdienen. Die dankbaarheid gaat straks overheersen want we kijken nu al terug naar de geweldige jaren én alle avonturen die wij de afgelopen jaren SAMEN hebben mogen beleven.

Professioneel allround zangduo "Swinging 2" werd, sinds de oprichting in 1991, gevormd door zanger Jeroen & zangeres Miranda Jonkers uit het gezellige Brabantse Roosendaal.

Voor ons allebei geldt dat muziek, in de breedste zin van het woord (van klassiek tot hardrock), ons met de paplepel is ingegoten. Het was dan ook niet vreemd dat, toen wij elkaar op Corfu tegen waren gekomen, wij al snel besloten om gezamenlijk muziek te gaan maken, maar we hadden destijds nooit kunnen vermoeden dat dit enige jaren later ons beroep zou worden. 

Nadat wij enkele jaren met een gevarieerd artiestengezelschap én showballet door Nederland, België en Duitsland waren getrokken, hebben wij de keuze gemaakt om ons geheel zelfstandig verder door te ontwikkelen tot een fulltime professioneel allround duo waarbij wij richting de 2500 middag- & en avondvullende optredens in binnen- & buitenland hebben mogen verzorgen.

Er zijn maar weinig plaatsen en dorpen in Nederland waar wij de afgelopen 30 jaar niet zijn geweest en hoewel je op een gegeven moment niet alles meer weet (wat misschien ook met de leeftijd te maken heeft hahaha), heb ik (Jeroen) de vreemde, bijna autistische, eigenschap dat ik nog veel openingsnummers bij locaties en gelegenheden weet én Miranda heeft dit met de kleding die wij tijdens al deze optredens aan hebben gedaan (terwijl wij, voor onze optredens, toch echt meer dan 20 sets kleding in de kast hebben hangen). Die openingsnummers waren altijd een heel leuk én sterk punt want meestal moesten wij deze speciaal voor een bruidspaar (laten) maken én instuderen, wat bijzonder werd gewaardeerd. Maar hierdoor werd tevens ons repertoire iedere week verder uitgebreid waardoor wij aan het eind van de rit duizenden nummers, in maar liefst 6 talen (!!), in ons repertoire hadden. Juist doordat wij voor ieder optreden een programma op maat aan konden bieden (al onze opdrachtgevers konden vooraf via ons inventarisatieformulier o.a. aangeven wat voor sfeer, nummers én muziekgenres zij wilden hebben), was ieder optreden voor ons dan ook anders en konden wij dan ook inspelen op de sfeer én de verzoeknummers die je op de middag/avond zelf toch altijd weer krijgt. Achteraf gezien is dit wellicht ook wel de belangrijkste reden geweest dat wij het zoveel jaar met zoveel plezier én enthousiasme vol hebben weten te houden want we hadden er niet aan moeten denken dat we jaren achter elkaar continu maar dezelfde setlijst hadden moeten spelen (zoals helaas heel veel andere collega's wel (moeten) doen).

We zouden een heel dik boek kunnen schrijven met al onze verhalen en gebeurtenissen die wij hebben meegemaakt, en wellicht gaan we dat ook nog wel eens doen, maar het belangrijkste is dat we er met heel veel plezier én dankbaarheid op terug kunnen kijken.

Hoewel het iedereen leuk én geweldig lijkt om beroepsmuzikant te zijn zitten er natuurlijk ook schaduwkanten aan dit vak. Wij hebben het geluk gehad dat wij dit SAMEN hebben kunnen/mogen doen, maar we hebben in onze omgeving en bij collega's ook huwelijken zien stranden omdat één van beide altijd op reis en aan het werk is en 's-nachts pas thuis kwam terwijl de rest van het gezin dan weer bijna opstaat om de dag te gaan beginnen. In al die jaren hebben wij echter ook nagenoeg geen sociaal leven op kunnen bouwen. Je kunt dus nooit aanwezig zijn bij feesten (verjaardagen, jubilea en bruiloften) van familie én vrienden en, in ons geval, waren wij ook alle feestdagen (kerstmis, oud & nieuw, Koningsdag) weg en aan het werk. Pas toen corona de wereld overviel kwam die (snel)trein keihard tot stilstand en was dat het eerste jaar dat wij SAMEN kerst en oud & nieuw konden vieren. Maar goed, dat hoort nu eenmaal bij dit vak (ook alle nachtelijke uren op de weg, de paar uur slaap die je hebt ('s-nachts om 4-5 uur thuis, om 11 uur liep de wekker af, douchen, spullen pakken en om 13.00 uur zit je weer in de auto op weg naar je volgende locatie en dat 3-4 dagen/nachten achter elkaar) en omdat wij dit allemaal SAMEN konden/mochten doen ging dit altijd goed. Tot corona kwam ...........

Achteraf gezien wisten we op donderdag 16 januari 2020 (omstreeks 15.45 uur) nog niet dat wij, na het zingen van ons favoriete slotnummer én levensmotto "Ik doe wat ik wil", bij zorgcentrum Champetter in Roosendaal, ons laatste nummer als allround zangduo "Swinging 2" hadden gezongen. Een paar weken later had corona ook Nederland bereikt en ging alles dicht en in lockdown. Zoals iedereen nog wel weet is de cultuursector als eerste op slot én 2 jaar later bijna als laatste van het slot gegaan. Wij hadden er, net als iedere muzikant, onwijs veel zin in om weer het land in te gaan, het podium op te springen en de draad op te pakken waar wij die op 16 januari 2020 noodgedwongen los hadden moeten laten. Dat gezondheid echter het allerbelangrijkste én de basis is voor alles in het leven is ons echter, letterlijk én figuurlijk, pijnlijk duidelijk geworden. We hebben na de corona lockdown dan ook weer veel boekingen mogen ontvangen, maar deze met dezelfde vaart weer noodgedwongen moeten annuleren of af moeten wijzen. De inmiddels chronische gezondheidsomstandigheden laten het eenvoudigweg niet meer toe om op te treden. Alle benodigde inspanningen die er voor nodig zijn om een kwalitatief goed optreden te verzorgen, zoals al onze (vaste) opdrachtgevers jarenlang van ons gewend zijn, kunnen niet meer worden geleverd en dan moet je elkaar op een gegeven moment recht in de ogen kijken en besluiten dat het zo mooi én genoeg is geweest en het boek definitief gesloten wordt. Uiteraard is dit een teleurstelling voor al onze (vaste) opdrachtgevers die nog boekingen bij ons hadden lopen (en inmiddels allemaal zijn geannuleerd), maar dit verbleekt nog bij de teleurstelling, het verdriet én de confrontatie die dit voor onszelf met zich meebrengt. Het "nog wel willen maar niet meer kunnen" is het afgelopen jaar een zwaar proces geweest en door de knoop nu, op mijn verjaardag, doorgehakt te hebben hopen wij dat deze rust ook zijn positieve invloed heeft op de gezondheid want dat er het afgelopen jaar continu druk op heeft gestaan, omdat je wel wil maar niet kunt presteren zoals je wil presteren, mag duidelijk zijn.

We zijn dankbaar voor alle jaren die wij, sinds 1991, samen met én voor duizenden mensen hebben mogen meemaken. Het was ons een eer én een genoegen om altijd weer voor gezelligheid, sfeer én vrolijkheid te zorgen. Of dit nu bij een uitbundige bruiloft of een ingetogen optreden in een zorgcentrum was, we hebben altijd alles met én uit liefde gedaan. Zonder een grote groep van vaste opdrachtgevers (waarbij sommigen ons bijna 20 jaar geboekt hebben) en de vele artiestenbureau's waar wij tot 2008 mee hebben samengewerkt (daarna hebben wij het volledig op eigen kracht gedaan) waren wij zeker niet zover gekomen dus ook deze bedrijven zijn wij zeer dankbaar. Datzelfde geldt uiteraard ook voor al onze opdrachtgevers (van jarigen tot jubilarissen, van verenigingen tot bruidsparen, van nieuwsjaars- tot kerstborrel en alles wat daar tussen zit) want dankzij jullie hebben wij het mooie muzikale leven gehad zoals wij dat SAMEN hebben gehad. Kortom, onze dank is groot ...... heel groot !!

Wij sloten onze optredens steevast af met ons favoriete nummer én ons levensmotto "Ik doe wat ik wil" en dát is precies wat wij de komende jaren nog gaan doen..... doen wat wij willen.

Het licht gaat uit, het doek valt dicht en al wat overblijft is stilte én een bijzonder warme herinnering aan het muzikale leven wat wij SAMEN hebben gehad.

Wij wensen iedereen heel veel geluk, liefde, plezier maar vooral een goede gezondheid toe !!!

Voor de allerlaatste keer krijgt u de muzikale groeten,

namens allround zangduo "Swinging 2" uit het, zoals ik onze optredens altijd afkondigde, gezellige Brabantse Roosendaal,

Jeroen & Miranda Jonkers